μητάτο

Ορεινός οικισμός (υψόμ. 590 μ., 7 κάτ.) στην πρώην επαρχία Σητείας του νομού Λασιθίου. Βρίσκεται στο βορειοανατολικό τμήμα του νομού, στις βορειοανατολικές πλαγιές του όρους Πρινιάς. Υπάγεται διοικητικά στον δήμο Ιτανού.

* * *

το (Μ μητᾱτον και μιτᾱτον)

(στους Βυζαντινούς) υποχρέωση τών πολιτών να παρέχουν κατάλυμα σε κρατικούς υπαλλήλους, πολιτικούς ή και στρατιωτικούς, οι οποίοι ταξίδευαν για εκτέλεση αποστολής, καθώς και σε σημαίνοντες ιδιώτες

νεοελλ.

στον πληθ.) τα μητάτα

(στα νησιά τού Αιγαίου και στην Κρήτη) τα θερινά καταλύματα τών βοσκών στα ψηλά βουνά, οι στάνες.

[ΕΤΥΜΟΛ. < λατ. metatum, ουδ. τής μτχ. τού ρ. metor «στρατοπεδεύω»].